Nowe badania nad trimetazydyną w kontekście ochrony nerek
Ostatnie badania naukowe dostarczają istotnych informacji na temat trimetazydyny, substancji czynnej stosowanej jako dodatek do standardowej hydratacji u pacjentów z niewydolnością nerek, którzy poddawani są koronarografii (CAG) lub przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI). Badania te wskazują, że stosowanie trimetazydyny może znacząco zmniejszać ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek wywołanej kontrastem (CI-AKI), co ma kluczowe znaczenie dla praktyki klinicznej.
Znaczenie ostrej niewydolności nerek wywołanej kontrastem
Ostra niewydolność nerek wywołana kontrastem jest jednym z najczęstszych powikłań po zabiegach kardiologicznych, takich jak CAG i PCI. Zjawisko to może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym wydłużenia hospitalizacji oraz zwiększenia ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych. Dlatego tak ważne jest opracowanie skutecznych metod zapobiegania CI-AKI, szczególnie u pacjentów z istniejącą niewydolnością nerek.
Trimetazydyna i jej działanie
Trimetazydyna jest lekiem o działaniu antyischemicznym, który poprawia metabolizm komórkowy, zmniejsza stres oksydacyjny i chroni komórki przed uszkodzeniami. Badania wykazały, że może ona mieć korzystny wpływ na funkcję nerek, co czyni ją potencjalnym kandydatem do stosowania w profilaktyce CI-AKI.
Wyniki badań nad trimetazydyną
Przegląd i metodyka badań
W przeprowadzonym badaniu systematycznym i metaanalizie uwzględniono dziewięć randomizowanych badań kontrolowanych (RCT), które oceniały wpływ trimetazydyny na występowanie CI-AKI u pacjentów z niewydolnością nerek. Analiza objęła 1480 pacjentów, z czego 736 otrzymało trimetazydynę, a 744 stanowiło grupę kontrolną. Wyniki wykazały, że stosowanie trimetazydyny znacząco zmniejszało ryzyko wystąpienia CI-AKI w porównaniu do grupy kontrolnej (RR 0.36, 95% CI [0.25, 0.52], P < 0.001).
Zmiany poziomu kreatyniny w surowicy
Analizując zmiany poziomu kreatyniny w surowicy, stwierdzono, że pacjenci przyjmujący trimetazydynę mieli istotnie niższe poziomy kreatyniny 24, 48 i 72 godziny po zabiegu w porównaniu do grupy kontrolnej. Na przykład, po 24 godzinach, średnia różnica wyniosła SMD -0.33 (95% CI, [-0.56, -0.10], P = 0.01), co wskazuje na korzystny wpływ trimetazydyny na funkcję nerek.
Incydencja działań niepożądanych
W badaniach oceniano również występowanie działań niepożądanych. W grupie przyjmującej trimetazydynę odnotowano mniejszą liczbę działań niepożądanych (4%) w porównaniu do grupy kontrolnej (7%). Różnica ta była statystycznie istotna (RR 0.51, 95% CI [0.29, 0.90], P = 0.02), co sugeruje lepszy profil bezpieczeństwa trimetazydyny.
Dyskusja i wnioski
Znaczenie wyników badań
Wyniki przeprowadzonych badań sugerują, że dodanie trimetazydyny do standardowej hydratacji może być obiecującą strategią w zapobieganiu CI-AKI u pacjentów z niewydolnością nerek. Zmniejszenie ryzyka CI-AKI oraz poprawa poziomu kreatyniny w surowicy w krótkim okresie po zabiegu mogą przyczynić się do lepszych wyników klinicznych i zmniejszenia obciążenia systemu opieki zdrowotnej.
Potrzeba dalszych badań
Pomimo obiecujących wyników, autorzy podkreślają potrzebę przeprowadzenia większych, dobrze zaprojektowanych badań klinicznych, aby potwierdzić skuteczność i bezpieczeństwo trimetazydyny w zapobieganiu CI-AKI. W przyszłości zaleca się także uwzględnienie dodatkowych biomarkerów w ocenie funkcji nerek, co może poprawić wczesną diagnostykę CI-AKI.
Podsumowanie
Trimetazydyna może być wartościowym dodatkiem do standardowych protokołów hydratacyjnych w zapobieganiu CI-AKI u pacjentów z niewydolnością nerek. Jej zastosowanie może poprawić wyniki leczenia oraz zmniejszyć ryzyko powikłań po zabiegach kardiologicznych.
Bibliografia
Lukwaro Andrew, Lu Yi, Chen Junzhe and Tang Ying. Trimetazidine as an adjunct to standard hydration reduces the incidence of contrast-induced acute kidney injury in patients with renal insufficiency undergoing coronary angiography or percutaneous cardiac intervention: a systematic review and meta-analysis.. BMC Nephrology 2024, 25(5), 930-936. DOI: https://doi.org/10.1186/s12882-024-03872-9.
